Richard Dawkins ,,Bóg urojony"

Jacek · Wysłany: Pon 22:54, 22 Mar 2010 Temat postu:

Nie chodzi mi o roztrząsanie szczegółowych zagadnień. Pytanie było zupełnie inne Smile

Jeśli chodzi o materię - energię, to przecież te dwie rzeczy można utożsamić. Ostatecznie materia sprowadza się do energii, prawda? Udowodniono wszak, że tak naprawdę wszystko jest falą na poziomie subatomowym.
Co do celu - chodzi tu o cel pojęty wąsko, jako miejsce położenia, oraz szeroko jako swoiste zrealizowanie pierwotnego zamierzenia. A co do woli - jeśli założyć, że człowiek to materia, to wola ma zadziwiająco dużo wspólnego z siłą grawitacji: wszak to jedynie wyższe oddziaływanie samoświadomej siebie materii.
Owszem, nauka wyjaśnia, a właściwie interpretuje. Nie wiem, czy pamiętasz kawał o pchle. Pewien uczony badał pchłę. Mówił do niej "Skacz", a ona skakała. Następnie oderwał jej jedną nogę i znów powiedział "Skacz". Pchła podskoczyła. Następnie oderwał drugą i trzecią nogę, a pchła nadal skakała. Na koniec, oderwał ostatnią nogę i powiedział "Skacz". Ta niestety, nie wykonała polecenia. Badacz zapisał: "Po oderwaniu wszystkich czterech nóg pchła głuchnie". Jaki jest sens tej anegdoty? Otóż, nauka nie stwierdza, a interpretuje. To, co my traktujemy jako ewolucję, teista rozumie jako wykonywanie boskiego planu. Co ciekawsze nasze tezy są równie prawdopodobne. Czemu? Bo aby zbadać zachodzenie ewolucji z pewnością, trzeba zbadać WSZYSTKIE gatunki, co jest niemożliwe. "No dobrze" powie ktoś "Ale nasze twierdzenie ma chociaż cień uzasadnienia. Mamy australopiteki, neandertalczyków itp. Teiści nie mają nic empirycznie stwierdzalnego.". A przepraszam, a my mamy? Ewolucja jest wątpliwa z powodu setki pytań: dlaczego w ogóle jest życie? Czemu ewoluuje? Co by był gdyby nie zmiany w DNA? I skąd w ogóle DNA? Znów problematyzuję. Razz

Niestety, nie da się tego uniknąć. Póki nie mamy całościowego materiału, nie można mówić o prawdzie, a jedynie o PRZEKONANIU (coś, co ja nazwałem wiarą w naukę).
Liczba to pojęcie abstrakcyjne, zgadza się. Musimy jednak znaleźć mu jakieś miejsce. Nie jest to przedmiot intencjonalny, w związku z czym nie może istnieć w człowieku. Stąd wniosek, że musi istnieć poza nim. Bo nawet gdyby nie było ani jednego człowieka, liczby zostałyby takie, jakie są. Więc może własności matematyczne są w rzeczach? To również niemożliwe, bo rzeczy to tylko przykłady liczb, a nie liczby same w sobie. No więc gdzie są te liczby? W jakiejś sferze idei. Tak jak wszystkie prawa fizyczne, które wszak odkrywamy a nie wymyślamy. Ale gdzie ta sfera jest?
Nie chodzi mi o udowadnianie, że jest tak a nie inaczej. Trzeba zdawać sobie sprawę ze słabości nauki. I tak jak wieki wcześniejsze zabrnęły w ślepa uliczkę fideizmu, tak my brniemy w jeszcze gorszą uliczkę - fideizmu naukowego, czegoś, co pozornie jest racjonalne, ale co nie ma podstaw. Już prawie 3000 lat temu mówiono: "O, bez wody człowiek umiera, pożywienie jest mokre, nic nie jest suche -ACH! Wszystko jest wodą!" Dziś wydaje się to śmieszne. Ale tendencje takiej uniwersalizacji nie umilkły - są dziś silniejsze niż kiedykolwiek.
I jeszcze jedno: to pogranicze ideologii i nauki. Dlatego tak trudno nam wszystkim się na to zgodzić, zwłaszcza Wam, Szanowni Rozmówcy. Być może się mylę i dlatego nie przyjmujecie mych twierdzeń. Ale pamiętać należy, gdzie kończy się ściśle pojęta nauka, a zaczyna światopogląd. Każdy żyje wedle własnych zasad - na tym forum większością są chyba naturaliści. Jednakże żaden światopogląd nie jest bez wad, a ich wyolbrzymianie/zatajenie jest zależne tylko od tego jaki światopogląd przyjmiemy my.

BTW: Newsweek najnowszy pisze dziś, że coraz częściej krytykuje się Dawkinsa. Można Newsweek lubić, można nie lubić, ale widać, że coś w świecie nauki się dzieje.

Wanderer · Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 8 Przeczytał: 0 tematów

ofmika · Wysłany: Wto 9:36, 23 Mar 2010 Temat postu:

No cóż... Pójdę na łatwiznę i podepnę się pod pytanie Wanderera.

swiety_endrju

Dawkins. Niesamowicie inteligentny koleś, z niesamowitą cierpliwością do katolików. Mistrz "pojazdu z klasą". Smile

ofmika

Kiedyś czytałam Dawkinsa z zachwytem, teraz ta tematyka (nauka vs. wiara) mnie już trochę nuży. Fakt, że Dawkinsowi polotu i inteligencji odmówić nie można, ale chyba więcej pożytku ma z niego biologia Smile

Aproxymat · Dołączył: 17 Lut 2010 Posty: 120 Przeczytał: 0 tematów

No ba, widzę że zbliżasz się do mojego poglądu. Smile

Dawkins jako biolog jest dla mnie dużo bardziej przekonujący niż jako wojujący ateista. Smile

ofmika

Ludzie z czasem pewnie stają się mniej radykalni... Kiedyś też określałam się mianem "wojująca ateistka", teraz uśmiecham się pod nosem na myśl o tym... Dawkins jest o tyle dobry, że potrafi ZAINTERESOWAĆ tematyką i z tego może wynikąć coś konstruktywnego (zupełnie jak w przypadku BR). Byle nie "follow the leader"...

swiety_endrju

Oczywiście że tak, zgadzam się z powyższymi.
Ja jestem jeszcze a) młodziutka, b) z małego miasta.
Ataki religii są wciąż na mnie bardzo zmasowane a temat bardzo aktualny; jednak myślę, że w takiej sprawie akurat można wojować i być nieco radykalnym.
Ale powtarzam, Rychu ma cierpliwość - zobaczcie na youtube, odpowiada na te same pytania łopatologicznie, setki razy...i ciągle z pasją.
P.S Niedawno miał 70siąte urodziny. Smile